بازداشت پیریت و اسفالریت در فلوتاسیون اولیه گالن از کانسنگ سرب و روی پرپیریت معدن گوشفیل

کانسنگ سرب و روی پرپیریت معدن زیرزمینی گوشفیل ایرانکوه  ترکیب کانی­شناسی پیچیده­ای دارد. کنسانتره­ی سرب حاصل از فلوتاسیون این کانسنگ حاوی مقادیر بیش از حد مجاز آهن و روی است. در این تحقیق  تأثیر سولفات روی، سیانید سدیم و سولفات آهن در بازداشت اسفالریت و پیریت، در فلوتاسیون گالن از کانسنگ گوشفیل، انجام شده است. آزمایش­ها روی نمونه­های کانسنگ در ابعاد  کوچک‌تر از 75 و 90 میکرون انجام و مشاهده شد که هنگام فلوتاسیون گالن در نمونه­های 75 میکرونی و در pH طبیعی، با افزایش مصرف سولفات روی، از 300 به 1000 گرم بر ­تن، عیار سرب در کنسانتره­ی سرب از 5/4 به 1/7 درصد افزایش یافته­است، درحالی که بازیابی آن بدون تغییر مانده است. از طرف دیگر عیار آهن کنسانتره از 13 به 10 درصد و بازیابی آهن و روی نیز، به ترتیب، حدود 5/6 و 7 درصد کاهش یافته ­است. در فلوتاسیون نمونه­های 90 میکرونی، با افزایش سولفات روی، از 500 به 1000 گرم بر تن، عیار آهن و سرب اندکی افزایش یافته ولی عیار روی کاهش یافته است. در این حالت، بازیابی سرب، روی و آهن در کنسانتره­ی سرب، به ترتیب، حدود 7، 4 و 2 درصد کاهش یافته است. با افزایش بیشتر سولفات روی، بازیابی روی و آهن در کنسانتره سرب،افزایش یافته­است. با افزایش مصرف سیانید­سدیم از 100 به 200 گرم بر تن، عیار آهن در کنسانتره سرب تعییری نکرده است ولی عیار سرب و روی آن 2 و 4/0 درصد کاهش یافته­ است. آزمایش­های فاکتوریل انجام شده روی نمونه بالا، در دو سطح از پارامتر­های سولفات روی، سیانید سدیم و pH نیز نشان داده­است که تأثیر پارامترها به pH محیط بستگی دارد. همچنین ماکزیمم بازیابی سرب در این شرایط حدود 30 درصد است در حالی که بازیابی روی و آهن در کنسانتره سرب در این حالت، به­ترتیب، حدود 9/7 و 2/5  به­دست آمده­است.